26 Aralık 2010 Pazar

Aslında....

Sanırsın ya ben uzaklardayım,
Sanma işte, yanındayım bir ömür.
Desem de, inanma bana.
Sayma beni bu zalim oyunda,
Ben yokum, oynamıyorum.
Oyun bozan de bana.
Ama yine de yokum ben.
Yalnızlık kaderimdir benim.
Sen, yoksun bu yazgıda.
Çıkar ne olur beni oyundan.
İstemem artık seni düşünmek.
Olmuyor deme bana,
Olur biter gider de.

Sanma ki ben burdayım
Karanlıkta, sindim bir kuytuya
Saklandım senden, herşeyden
Beni bulma ne olur.
Bir kerede yoksay beni.

1 yorum:

Gönlüm Tamirci Çırağı. dedi ki...

hani çocukken oynardık ya saklambaç saklanırdık ebe bizi bulunca koşa koşa elini bir ağaca bir duvara yada ne bileyim oyunun başladığı yerde bir nesneye vururdu ve derdiki "Ebe" sonrada ismini söylerdi İşte şimdi bende diyorum ki saklanma MİSKİN biz seni yok sayamayız ve biz seni nerde olursan ol bulur ebeleriz biz senden sende o candan uzaklaşamnzsın kısacası şu olayın "EBE YUNUS" çık artık ortaya............