Çıksana

Ya işte öyle sevgili dostlar içime kaçan bir Coşkun Sabah bağırır durur. Aşığım sana doyamıyorum diye. Ne kadar kovsam da gitmiyor. Hadi o gitse udu kalıyor bu sefer udun başına Sinan Özen geçiyor. Nedir benim bu adamlardan çektiğim. Kafamda elektro gitar ile John Petrucci olması gerekirken ne işi vardı bu adamların. Bir türlü anlayamadım. Bu durumda ne yapılır onuda bilmem Coşkun Sabah dinleyen adam ne yer ne içer nerelere takılır hiç bilmem. Bende ortak nokta olarak her türden insanın gidebileceği simit sarayına gittim dostlarım kahvaltı yapmak için. Sanmayın ki her sabah kahvaltı yapan. Sağlıklı beslenen sporunu yapan biriyim.
İşte bu Ud kafamda çalmaya başlayalı sabahları canımı poğaça istetiyor. Akşamları sofra da rakı arar oldum.
Halbuki  o gitar sololar atılsa ben sadece yemekten sonra bir bira arayacak olmasa da bundan hayıflanmayacak bir bünyeye sahiptim. Ama olmuyor sevgili kamboçyalılar. Rakım olmayınca üzülüyorum. Akşamları artık benim için hüzün dolu olmaya başladı rakıyı da görmeyince hepten yıkılır oldum. Eve gelirken elinde siyah poşette gazeteye sarılı rakı alıp evine giden insanlar gözüme takılmaya başladı. Acaba onlar ne zamandır ud ile yaşıyordular.Gözüme takılanların hepsi bende yaşça büyüktüler muhtemelen evli 2 çocuk babası mutlu mesut yaşayan insanlardı. Rakıyı da hanıma teslime dip televizyon başına kurulan sonra bir duble içip yatan ucunu fazla kaçırmayan zevk alarak içen adamlardı. Ud la ne işleri olabilir ki. Ben ise akşam eve gidip televizyon bile izlemeyen bekar bir adamım. Geçen gece yine rüyamda denk geldi Coşkun. Coşkun diyorum artık çok samimiyiz. Neyse dedim "oğlum ne istiyorsun lan benden çıksana kafamdan şu udunu da al götür dert sahibi adam yaptınız lan beni bu yaşımda ben kuru kafa baskılı tişört giyen adamım sizinle ne işim olur" dedim. "Tamam abi ne kızıyorsun bizde ekmek parası peşindeyiz" derken uyandım.
Artık kulaklarımda yankılanan bir ud sesi yoktu sabah kalktım kahvaltı yapmadan sigaramı yaktım tıpkı eskisi gibi. Kahvaltı da yapmadım zaten.