27 Kasım 2010 Cumartesi

Saklandık ( Mim )

Cuma günü iteleyeceğim sana mimi dedi Aynadaki Aksim. Ne kolay söyledi, ne de kolay iteledi. Attı yükünü, rahat şimdi belki yolda. Telefonu ne zaman nerde kullanılacağını bilmiyor bu adam. Şu kadar uyuz olmuyorum bu harekete. Çevir sesine yükledim anıları. Ne zaman açsa telefonu kalıyor anılarım ortada. Saklanacak bir yer bulamıyor. Cümlelere saklanıyorlar o zaman, karşılıklı küfürlerde, esprilerde, göz yaşlarında. Ardından kapanıyor telefon. Anılar biraz daha yükünü alıyor, saklanacak yer aramaya devam ediyor.

Saklıyorum anılarımı en derinlere. Zamanı gelince çıkıveriyorlar oldukları yerden, arkadaşlarla çay içerken çay kaşığından el sallıyorlar bana, vapurla eve dönerken tek başına, martının kanadından gülümsüyorlar. Yakalayamadıklarım oluyor bazen. Uçup gidiyorlar martının kadanında özgürlüğe doğru. Anılarımın hepsi saklı, hepsi özgür, hepsi yeni arkadaşlıklara  gebe, çoğalıyorlar durmadan. Martılar da dönüyor geriye.

Fotoğraflara saklanan o kadar çoğu var ki hepsinin içindeki heyecan aynı, aynı o andaki gibi atıyor yürekler onları görünce. Bakarken onlara gözlerde saklanıyor anılar yine dayanamıyor bir göz yaşında dökülüveriyor hepsi tüm ihtişamıyla.

Yakın zamanda gittiğim köyümde çıktılar karşıma çakıl taşlarına gizlenen anılarım bense unutmuştum onları, biraz daha anı bıraktım geldim onlara. Eve geldim odamda çoçukken örtümdüğüm yorgan selamladı beni, gülümsedik birbirimize. 'Ne hayaller kurduk seninle.' dedim ona ama şimdi kuzenimin minik yavrusunu ısıtıyordu. Hayellerimizden ona da ödünç vermesini söyledim yorganıma. Anılarımı sardığım yorganım hala yaşıyordu anılarımla birlikte. Gümüşlükte  'Selimiye Hatırası' yazan bir havlu. Anılarımı ne de çabuk nakşetmişim ona. Görünce anladım onu da, daha bir yıl bile olmadan.

Anılarımı cebimde taşırım kimi zaman bir çakmakla çıkar cebimden, çoğu zamanda bir anahtarın peşine takılıp gelirler. Bir  bilekliğe saklanır kocaman bir dostluk. Bileklik takılır anahtarlara, çıkarır gelir ardı sıra dostu da yanına. Yüreğimde taşırım dostu cebimde ki anılarıyla.

Anılarımı saklarım tüm eşyalarıma, eşyalarımı saklamam anılarımla.


En güzel anlar sizin olsun, En güzel anılarla.


(Bu bir mim yazısı olup Aynadaki Aksim tarafından bana yollanmıştır.Çok geniş bir izleyici kitlem olduğundan dolayı ben kimi mimlesem bilemedim o yüzden bu yazıyı okuyan herkes mimlidir arkadaş bu böyle biline.Yazıyı okuyupta mim görevini yerinde getirenler bunu dikkate almasın. Bir daha aynı konu hakkında yazmak zor olabilir.Sizleri zorlamak istemiyiz.)

(mim konusunu şudur ki;  anılarınızla, anılarınızın değeriyle ve onları yüklediğiniz eşyalarla ilgili bir yazı yazmak.)

10 yorum:

Karōshi dedi ki...

Çevir sesine yükledim anıları:) çok güzel bir yükleme.. ve o yorgan .. ne değerli şeydir.. Çok güzel yazmışsın Miskin.. Kafana sağlık.. dün akşam okudum ama acayip yorgundum. erkenden uyudum.. Bizim Aksi gelmiştir şimdi sanırım. selamlar ikinize de..

Ozan Kayra dedi ki...

sayılır mı bilmem ama liseden beri kalemime, silgime öyle anlamlar yüklerim, bi de çakmağıma. kayboldular mı, çok üzülürüm. o kadar ki yenisini almamak için direniyorum. sıfırdan başlamak zor geliyor.. =)

miskin dedi ki...

Zuihitsu;

Evet, şu anda Aynadaki Aksim burda ve çok mutlu. ;-)

Ozan Kayra;

Kendini iyi hissettiğin hatıraları taşıyan anılar hep mutlu ediyor insanı. Haklısın.

Karōshi dedi ki...

Demek mutlu... e olsun mutlu tabii ki:) Ama sesi pek bir yorgun geliyordu. Sizi akşamcılar sizi..

miskin dedi ki...

Beni uyutmamak için kendilerini epey yordular. :)

Karōshi dedi ki...

Başardılar mı peki?

miskin dedi ki...

Kısmen başarsalar da hezimete uğratamadılar. Önceki gece aksi başarılı oldu. Saat 6 civarı uyumama sebep oldu. Derken saat 7 de uyanıp işe gittim. Kendisi şimdi yollardadır yine kulaklarını zevkle çınlatayım. :)

Karōshi dedi ki...

Yollarda demek ben gündüz dönmüştür sanmıştım:) Yolu açık ola o zaman:)

Kızıl dedi ki...

Miskin.... Bir mimde benden gelsin mi? :)

miskin dedi ki...

Hoş gelsin safa gelsin :)