Ateşi Gözlerinden Almıştım...( Ne iyi etmişim diyeceğim)

Ateşi gözlerinden almıştım
Hangi dağın volkanıydın
İçime erirken üşürdüm
Şimdi yaktığından arta kalandır yüreğim
Yokluğunun dumanı tüter gözlerimde
Yalnızım
Yüreğimin cesetini taşıyorum
Göğüs tahtamda
Sigara gibi söndürüyorum
Dilimdeki ateşi
Ve en uzak yıldızlar gibi
Susuyorum
Bağ bozumuyum
Kuşlarca kirpiklerime tüner
Yüzümün gurbet yollarına dökülür
Gözyaşlarım
Susarsam
Gece ormanlarınca ürperirim
İçim acır bilmez misin?
Acırsam sürülmüş tarlalarca derinden
İçim acır
Yangın başlar yaralarımda
Eylül senle birlikte yağmurları da götürdü
Küle dönerim
Gözlerin zülfün telinden bir tuzaktı
Kınından çıkmış pusuda bir bıçaktı
Ellerinin suskun soğukluğunda
Bozkır çalıları gibi kararıp kaldım ara yerde
Tutunduğum dağla sustum
Dağ gibi sustum
Artık tamamlanmıştır yalnızlığım

Düşlerimin uçuruma sürüklendiği yerdeyim
Şimdi yanımda olsan
Ellerin gezinseydi alnımın sürgün çizgilerinde
Acılarım böyle koymazdı bana
Sevinç şarkıları terketmezdi
Keder denizinde boğulmazdım
Kalbim; buz dağı
Sen yanımda olsaydın üşümezdim

Yüreğimin gün gören yerinde gül büyüteceğim
Bir gülümsemeyle yüzüme taşıyacağım
İki damlacık kirpiklerime tırmanacak sevinçten
Ne iyi etmişim diyeceğim
Doğacak günü beklemekle
Ne iyi
Gök gözlerinde halaya dursun diye kırlangıçlar
Kederi ve kahrı bir su iştahıyla yenerek
Yeşertsin diye bu yürek
Güneşli bir günde bekleyeceğim gelişini
Güneşli bir günde...

       Öyle demiş şair biz daha güneşli günü bekliyoruz yolun başlarında bir yerlerde olmalıyız ki daha güneşli bir günde de bekleyecek çok şeyimiz var.